Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι έκπληκτοι που ο Ντόναλντ Τραμπ νίκησε την Χίλαρι Κλίντον και είναι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ήταν ολοφάνερο πως ο Τραμπ θα νικήσει.
Αν και δεν είμαι δημοσιογράφος, πολιτικός ή πολιτικός αναλυτής, πριν από εννιά μήνες είχα γράψει:
Γιατί ήταν τόσο δύσκολο να αντιληφθούν όλοι πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα νικούσε την Χίλαρι Κλίντον;
Δεν υπήρχε χειρότερη επιλογή από την Χίλαρι Κλίντον για τους Δημοκρατικούς.
Επιλέγοντας την Κλίντον ως υποψήφια, οι Δημοκρατικοί δεν πήγαν σε μια αναμέτρηση πολιτικής ουσίας -όπως θα έκαναν αν επέλεγαν ως υποψήφιο τον Μπέρνι Σάντερς- αλλά σε μια αναμέτρηση προσωπικοτήτων.
Σε αυτό τον τομέα, ο Τραμπ δεν μπορούσε να χάσει με τίποτα από την Κλίντον.
Η Κλίντον ήταν λερωμένη -λόγω της πολιτικής της καριέρας, της αιματηρής θητείας της ως υπουργός Εξωτερικών αλλά και της θητείας του συζύγου της-, ενώ δεν κάνει γκελ στον κόσμο με τίποτα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν κάνει μόνο πολιτική.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ κάνει σόου.
Όποια κι αν είναι η άποψή σου για τον πολιτικό Ομπάμα, δεν μπορείς να μην παραδεχτείς πως είναι εξαιρετικός στο stand up.
Κανένας πολιτικός δεν πλασάρει το λόγο του τόσο ωραία όσο ο Μπαράκ Ομπάμα.
Οι λογογράφοι του Ομπάμα είναι εξαιρετικοί -και γράφουν πάνω του- αλλά όλοι οι κορυφαίοι πολιτικοί έχουν σπουδαίους λογογράφους.
Με τον Ομπάμα ξεχνάς πως αυτά που λέει τα έχουν γράψει άλλοι. Τα κάνει δικά του. Και τα σοβαρά και τα αστεία.
Έβλεπα πρόσφατα μια ομιλία της Χίλαρι Κλίντον σε μια φιλανθρωπική βραδιά, όπου παρευρισκόταν και ο Ντόναλντ Τραμπ.
Οι λογογράφοι της Χίλαρι της είχαν γράψει μερικά εξαιρετικά αστεία σχόλια για τον Τραμπ. Βιτριολικά σχόλια.
Η Χίλαρι τα είπε αλλά ήταν ξένα στο στόμα της.
Ήταν ολοφάνερο πως της τα είχαν γράψει άλλοι.
Μάλιστα, ήταν τόσο προφανές που κάποια στιγμή το είπε και μόνη της πως της έχουν γράψει μερικά αστεία σχόλια για τον Τραμπ.
Από την στιγμή που δεν μπορείς να κάνεις δικά σου όσα σου γράφουν οι λογογράφοι σου, είναι προτιμότερο να μην τα πεις. Είναι καλύτερο να πεις αυτά που σκέφτεσαι εσύ.
Αυτό κάνει ο Τραμπ.
Ο Τραμπ λέει αυτό που σκέφτεται.
Πώς γίνεται αυτό;
Είναι απλό: Είναι ένας πλούσιος επιχειρηματίας, δεν είναι πολιτικός και ζει σε μια χώρα, όπου υπάρχει -περισσότερο από κάθε άλλη χώρα- ελευθερία της έκφρασης.
Οι άνθρωποι θαυμάζουν -ακόμα κι αν δεν το παραδέχονται- αυτούς που λένε αυτό που σκέφτονται.
Όσο άσχημο κι αν είναι. Όσο πολιτικά μη ορθό κι αν είναι.
Όλοι θα ήθελαν να έλεγαν αυτό που σκέφτονται αλλά δεν τους το επιτρέπουν οι κοινωνικές συνθήκες.
Αν πεις στο αφεντικό σου αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι για αυτόν, θα μείνεις άνεργος.
Αν πεις στη γυναίκα σου πως την έχεις βαρεθεί και φτιάχνεσαι με τον κώλo της γειτόνισσας, θα σε πετάξει έξω από το σπίτι.
Αν πεις, για κάποιο δικό σου λόγο, πως δεν γουστάρεις τους ξένους, τους μαύρους, τους γκέι, τους μουσουλμάνους -και οποιαδήποτε άλλη κατηγορία ανθρώπων-, θα δεχτείς γενική κατακραυγή και θα σε λένε φασίστα και ρατσιστή.
Ε, ο Τραμπ έρχεται και τα λέει όλα αυτά -αυτά που δεν μπορούν να πουν οι άλλοι- και βγαίνει και πρόεδρος.
Ο Τραμπ λέει αυτά που σκέφτεται.
Η Χίλαρι Κλίντον έλεγε άλλα από αυτά που σκέφτεται.
Δεν πιστεύω πως ο Ντόναλντ Τραμπ είναι περισσότερο φασίστας και ρατσιστής από την Χίλαρι Κλίντον.
Πιθανότατα, συμβαίνει το αντίθετο.
Χορτάσαμε όλα αυτά τα χρόνια από αριστερά λόγια από ανθρώπους που δεν τα πιστεύουν.
Και οι άνθρωποι δεν είναι τόσο ηλίθιοι που να μην καταλαβαίνουν αυτούς που άλλα λένε και άλλα κάνουν.
Φτάνει μια στιγμή που τους παίρνεις χαμπάρι.
Τον δρόμο για τον Ντόναλντ Τραμπ τον έστρωσαν οι θιασώτες της πολιτικής ορθότητας.
Τον δρόμο για τον Ντόναλντ Τραμπ τον έστρωσαν αυτοί που είναι υπέρ όλων των μειονοτήτων αλλά με την προϋπόθεση να μην ζουν κοντά τους· είναι κάπως πιο εύκολο να λατρεύεις τους πάμφτωχους μετανάστες αν ζεις στο Ψυχικό από το να τους λατρεύεις στην Κυψέλη που κατουράνε κάθε μέρα μπροστά στην πόρτα σου.
Τον δρόμο για τον Ντόναλντ Τραμπ τον έστρωσαν τα ΜΜΕ που θεωρούν ανύπαρκτους και γελοίους τους φτωχούς ανθρώπους χωρίς σπουδές και πτυχία· ο ιδρυματισμός των ανθρώπων των ΜΜΕ είναι αξιοσημείωτος, αφού, ενώ υποτίθεται πως ενημερώνουν τους πολίτες για αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο.
Όλοι αυτοί έστρωσαν τον δρόμο για τον Τραμπ, αφού νόμιζαν πως τον γελοιοποιούν -με το να δείχνουν συνέχεια όλα όσα έκανε και είπε-, ενώ δεν καταλάβαιναν πως τον αποθέωναν.
Σε έναν κόσμο με εκατομμύρια αποκλεισμένους ανθρώπους -που ποτέ δεν θα ζήσουν τη χλιδή και τα προνόμια της οικονομικής ελίτ-, το πραγματικό ερώτημα στις εκλογές στις ΗΠΑ ήταν «θα ήθελες να είσαι ο Ντόναλντ Τραμπ ή η Χίλαρι Κλίντον;».
Θα ήθελες να είσαι ένας ζάπλουτος τύπος που δεν μασάει τα λόγια του, αρπάζει τις γυναίκες από το πράμα τους και του συγχωρούνται όλα ή θα ήθελες να είσαι η κερατωμένη σύζυγος του πρώην προέδρου που έμεινε μαζί του για να κάνει πολιτική καριέρα, μοιάζει να έχει τον ανθρωποδιώχτη και λέει άλλα από αυτά που πιστεύει;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι δύσκολη.
Αυτή την απάντηση έδωσαν οι Αμερικανοί πολίτες.
(Κοιτάξτε την Χίλαρι Κλίντον στη φωτογραφία. Μου θυμίζει μια τύπισσα που εμφανιζόταν σε ελληνικό ριάλιτι.)
Πηγή: pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου