Η επίσκεψη Ολάντ και τα σχέδια για πλιάτσικο αλά Γαλλικά …

του Ηλία Αλεξανδρή

Τα ασφυκτικά μέτρα ασφαλείας με τους 2.500 αστυνομικούς και το κλείσιμο σχεδόν όλων των δρόμων στο κέντρο της Αθήνας σηματοδότησαν το πραγματικό είδος και επίπεδο της φιλίας της Γαλλίας με την Ελλάδα, αλλά ανέδειξαν ταυτόχρονα και τον φόβο για την πιθανότητα εκδήλωσης της αντίστοιχης φιλίας εκ μέρους του Ελληνικού λαού. Δηλαδή την πραγματική εικόνα , κόντρα στην ερμηνεία  του Γάλλου προέδρου για το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα «ως μήνυμα του ελληνικού λαού για την άρρηκτη σχέση του με την Ένωση και την ευρωζώνη… και αυτό σε μια περίοδο που η ίδια η Ευρώπη κλυδωνίζεται και ενώ ακούγονται υπαινιγμοί, ακόμα και διάσπασής της».

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ κατά την παραμονή του στην Αθήνα μοίρασε στα λόγια φιλία και συμπάθεια, αλλά η διήμερη επίσκεψη του δεν ήταν τίποτε λιγότερο από την επίσκεψη του κατακτητή «στην κατεκτημένη περιοχή» όπως έγραψε και η εφημερίδα Le Figaro, η οποία όχι τυχαία απέφυγε να χρησιμοποιήσει την λέξη «Χώρα».

Πίσω από τα μεγάλα λόγια και τα δρώμενα …

Πίσω από τις επισημότητες, τις κενολογίες, τις αβροφροσύνες και τα δοσιλογικά πολιτιστικά δρώμενα στο Gazarte με τα οποία καλόπιασαν τον προσκεκλημένο τους οι υποτακτικοί ξεναγοί κυβερνητικοί, η ομάδα των Γάλλων «επενδυτών» οργάνωνε τα βήματα στο σχέδιο αρπαγής των  ...
φιλέτων Δημόσιας περιουσίας και φυσικού πλούτου που οι Γερμανοί τους παραχώρησαν ως αντάλλαγμα για την τελική επικράτηση του σύγχρονου  Ράϊχ το περασμένο καλοκαίρι.

Ο σχεδιασμός φαίνεται ότι περιλαμβάνει  μία στρατηγική συνάντηση για τις επενδύσεις στην Ελλάδα μέσα στο Α’ εξάμηνο του 2016, σε συνέχεια  συνάντησης του υπουργού Οικονομίας της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν με τον έλληνα ομόλογό του Γιώργο Σταθάκη. Ως εργαλείο πιθανόν να αξιοποιηθεί ο δεύτερος πυλώνας του Ινστιτούτου για την Ανάπτυξη (IfG) για να διαμορφωθεί ένας «οδικός χάρτης» για την υλοποίηση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης που θέλουν να επιβάλουν οι Γάλλοι.

Επίσημα, η Γαλλία δηλώνει ότι θα υποστηρίξει την Ελλάδα με τεχνική βοήθεια σε τρεις τομείς: στο φορολογικό, (εκπαίδευση προσωπικού, ψηφιοποίηση), στη διοίκηση και στη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας (για αξιοποίησή της).

Στις σημερινές συνθήκες εφαρμογής του 3^ου μνημονίου όλα αυτά σημαίνουν τεχνογνωσία για την επιβολή των πιο άγριων φορολογικών μέτρων, απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο με στόχο την υποταγή του και την μετατροπή του σε μηχανισμό ταχείας επιβολής των συμφερόντων των κατοχικών δυνάμεων, αλλά και οργάνωση της γοργής αρπαγής των - Γαλλικού ενδιαφέροντος - φιλέτων της δημόσιας περιουσίας όπου περιλαμβάνονται οι εταιρείες διαχείρισης νερού, η ενέργεια (ρεύμα, αέριο, αλλά και τμήμα των υδρογονανθράκων), τα logistics, τα λιμάνια, οι δρόμοι, τα τρένα, το κτηματολόγιο, και γενικότερα μεγάλα έργα της χαρτογράφησης της χώρας, καθώς και σημαντικό κομμάτι του ελληνικού τουριστικού πακέτου.

Σύμφωνα με το γαλλόφωνο ραδιόφωνο RTL του Λουξεμβούργου τον γάλλο πρόεδρο συνόδευαν 70 διευθυντές γαλλικών επιχειρήσεων με στόχο να επωφεληθούν από τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι από τις πληροφορίες που δόθηκαν, ανάμεσα στους εκπροσώπους των γαλλικών επιχειρήσεων που συνοδεύουν τον Γάλλο πρόεδρο και στοχεύουν σε περαιτέρω συνεργασίες, είναι και ορισμένες διεθνούς εμβέλειας εταιρείες, σε πρωτοποριακούς τομείς όπως : Η CAP Digital για τον ψηφιακό μετασχηματισμό και την ανταγωνιστικότητα, η MINALOGIC ( Ορυκτολογία, μικρονανονηλεκτρονικά, οπτοηλεκτρονικά) με έδρα την Grenoble, αλλά και ο Pierre Coppey πρόεδρος του ομίλου Vinci, που περιλαμβάνει εταιρείες από τις κορυφαίες παγκοσμίως στο χώρο των κατασκευών.

 Το τι ξεπούλημα σχεδιάζεται να ακολουθήσει γίνεται ολοφάνερο από την  απάντηση του Γάλλου πρόεδρου σε ερώτηση  για την λιτότητα στην Ελλάδα ότι « Προτεραιότητα μας είναι η ανάπτυξη κι όχι μόνο μέτρα και λιτότητα» συνδυαζόμενη με τις δηλώσεις των διεθνών αρπακτικών που των συνόδευαν «ήρθε ο καιρός να καλύψουμε το χαμένο έδαφος με την Ελλάδα» (Ερίκ Γκεϊμπαλί, της Suez Enviroment, που ασχολείται με τη διαχείριση των υδάτων) και ότι «παρά την ελληνική κρίση, το μοντέλο έχει αποδείξει την ανθεκτικότητά του, επομένως τίποτα δεν εμποδίζει κάποιους επενδυτές να θέλουν ένα κομμάτι της πίτας» (Πολ-Αλεξίς Μπουκέ της Vinci).

Πρόκειται για το είδος της «αξιοποίησης» και της «ανάπτυξης» που πρόσφατα ξεκίνησε με το ξεπούλημα των 14 καλύτερων ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων στην κρατική Γερμανική εταιρεία Fraport AG, αλλά αυτή την φορά με δράστες του εγκλήματος τους Γάλλους.

Όπως είναι φυσικό οι Γάλλοι επιθυμούν να υπογραφούν οι σχετικές συμφωνίες το ταχύτερο δυνατό, με τον Γάλλο υπουργό οικονομικών Μισέλ Σαπέν να «συνεργάζεται» με τον Έλληνα ομόλογο του, για την άμεση υλοποίηση των συμφωνηθέντων.

Η βιασύνη δεν είναι τυχαία αφού ούτε οι Γάλλοι εμπιστεύονται τα αρπακτικά του Βερολίνου και θέλουν να διασφαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα μπορούν από  τα λάφυρα στο μοίρασμα των φιλέτων της σύγχρονης οικονομικής δουλοπαροικίας που από κοινού μετέτρεψαν την χώρα μας.

Να είναι βέβαιοι, ότι αυτές ακριβώς οι συμφωνίες θα είναι από τις πρώτες που θα ανατραπούν και θα ακυρωθούν από τον λαό, με την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τα σύγχρονα οικονομικά δεσμά του επαχθούς και απεχθούς χρέους και του ολοκληρωτισμού της Ευρωζώνης και της Ε.Ε.

*Ο Ηλίας Αλεξανδρής είναι μέλος του ΕΠΑΜ στον πυρήνα Αχαρνών - Καματερού 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015 της Πολιτικής Επιθεώρησης ΑΝΑΠΟΔΑ