Οι προηγούμενοι παρέδωσαν τη χώρα, δεμένη χειροπόδαρα, στους κατακτητές με σφραγίδα και βούλα!
Από την ώρα εκείνη άρχισαν το ξήλωμα κάθε δομής του κρατικού μηχανισμού και οτιδήποτε συνιστά σύμβολο οργανωμένου κράτους! Παρέδωσαν τα... «κλειδιά της πόλης» στους άρπαγες, κι όχι μόνο πανηγυρίζουν γι` αυτό αλλά απαιτούν και χειροκρότημα!
Κι ήρθαν οι διάδοχοί τους!
Αυτοί δεν αρκέστηκαν στο να συνεχίσουν το έργο των προκατόχων τους.
Αυτό το θεώρησαν σαν κάτι... εκ των ων ουκ άνευ.
Προχώρησαν ακόμα παραπέρα!
Άρχισαν να σκαλίζουν βαθιά στο κορμί της δύστυχης χώρας, ψάχνοντας να βρουν οτιδήποτε έχει σχέση με ιστορία, παράδοση, μνήμη, μύθο, ήθος και έθος αυτού του λαού, για να το πετάξουν στις ύαινες και τα τσακάλια!
Για να είναι το έργο τους τέλειο και ο αφανισμός σίγουρος!
Με φόντο την πείνα και την εξαθλίωση αυτού του λαού και την οικονομική ερημοποίηση αυτής της χώρας...
Πέρασαν από τον Άγνωστο Στρατιώτη (με τον Ολάντ) κρατώντας τα αχαμνά τους!
Πέρασαν από την Καισαριανή με το χέρι σε αμερικάνικο χαιρετισμό!
Πέρασαν από το Δίστομο, κουβαλώντας μαζί τους τούς απογόνους των θυτών για να ξεπλύνουν τους προγόνους τους από τα φρικαλέα εγκλήματά τους!
Δεν άφησαν τίποτε αμόλυντο!
Για να καταλήξουν να κάνουν τζόκινγκ στους κήπους του Λευκού Οίκου!
Στο φυσικό τους χώρο!
Εκεί που υποβάλλουν τα διαπιστευτήριά τους όλοι οι υποτελείς!
Εκείνο όμως που έπρεπε να συμπληρώσει τον κύκλο της ντροπής και του ξηλώματος κάθε ιερού και όσιου της χώρας, ήταν η Μακρόνησος!
Ξεμπάρκαρε στο νησί του μαρτυρίου κάθε πολιτικό ρετάλι, παρέα με τους χειροκροτητές του, για να δείξει, το καθένα με τον τρόπο του, την ασέβειά του και να μολύνει, με τα λογίδρια τής αγραμματοσύνης και του κομπασμού του, τον αγέρα του μαρτυρικού νησιού μέσα από τον οποίο αντηχεί, ακόμα, το σφύριγμα του βούρδουλα και τα ουρλιαχτά των εθνικών μαρτύρων!
Δεν έφτανε αυτό!
Στάθηκαν μπροστά στον ανδριάντα των μαρτύρων με την υψωμένη γροθιά και τόλμησαν να τον κοιτάξουν στα μάτια!
Το απύθμενο θράσος τους τούς οδήγησε στην ύβρη να υψώσουν κι αυτοί τη... γροθιά τους!!
Αδιαφορώντας για το γεγονός ότι όλοι αυτοί που «αναπνέουν» μέσα από τον ανδριάντα, ύψωσαν το ανάστημα και τη γροθιά τους στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα του λαού!
Ετούτοι τόλμησαν να υψώσουν τη γροθιά τους, μπροστά στον ανδριάντα, ενώ σκύβουν δουλικά το κεφάλι σε κάθε νεύμα των κατακτητών!
Για να τους «τιμήσω» για την «παλικαριά» τους, αξίζει να παραφράσω τους στίχους τού Ιάκωβου Καμπανέλλη, από τον «Αντώνη» του Μαουτχάουζεν...
Μα κει στη σκάλα την πλατιά
και στων δακρύων τη σκάλα
τέτοια...(βοήθεια)... γροθιά είναι βρισιά
τέτοια (σπλαχνιά)... γροθιά κατάρα
Ντροπή και αίσχος, τυμβωρύχοι τουρίστες!
Δεν αφήνετε τίποτε όρθιο, στο πέρασμά σας!
Τελειώστε το έργο σας, σύμφωνα με τις εντολές των κηδεμόνων σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου