Επιστολή αποχώρησης από το ΕΠΑΜ του Στέλιου Γιαννόπουλου
Πράξη 1η:
The Man Who Would Be King
& The Garden With Katimades
Μια φορά
κι έναν καιρό ήταν Ένας Άνθρωπος Που Θα Γινόταν Βασιλιάς,(ήθελε δηλαδή…)
καθόταν λοιπόν στον Κήπο Με Τους Κατιμάδες και συλλογιζόταν, συλλογιζόταν
βαθυστόχαστα:
«ή ο γιαλός
είναι στραβός, ή στραβός είναι ο γιαλός, ένα απ'τα δυο»
διότι επ’ ουδενί δεν μπορούσε
να στοιχειοθετήσει κάποια άλλη αιτία που να δικαιολογεί την κατάσταση στην
οποία είχε επέλθει το βασίλειο, άλλωστε η απύθμενη γνώση και η απίστευτη
οξυδέρκεια του σε συνδυασμό με την μετριοφροσύνη που τον χαρακτήριζε δεν άφηνε
σε κανένα την παραμικρή αμφιβολία πως κάποιος άλλος λόγος θα μπορούσε
να συντρέχει.
-όπα
γίνεται ρε φίλε να συλλογιζόταν βαθυστόχαστα ο Βασιλιάς;
- φυσικά είχε και την συνδρομή,
την αμέριστη βοήθεια απ' τούς κατιμάδες!
-κάτσε, κάτσε, δηλ θεωρείς ότι είχε
την ικανότητα σκέψης και μάλιστα
βαθυστόχαστης;
-εντάξει ρε μεγάλε, δεν είπαμε πως ήταν και σοφός.
- ποιος
βασιλιάς είναι σοφός, αν ήταν κανένας
τους σοφός θα’ταν βασιλιάς;
Διότι αν ήταν σοφός θα’ ταν
κι ευτυχισμένος, ξέρεις εσύ κανένα βασιλιά ευτυχισμένο;
-ε,
τώρα που λες, μάλλον όχι.