Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΑΝΙΚΑΝΟ

του Πέτρου Χασάπη

Η κοινοβουλευτική δημοκρατία θεωρεί μόνο τους πολιτικούς ικανούς ενώ το λαό ανίκανο. Ο λαός είτε περιορίζεται σε εξωκατευθυνόμενη εκλογή πολιτικών προσώπων, είτε καλείται σε κάποια δημοψηφίσματα, αφενός για να ξεκαθαρίσουν οι πολιτικοί τους μεταξύ των λογαριασμούς, αφετέρου για να του φορτώσουν αποφάσεις που φοβούνται να πάρουν οι ίδιοι.

Κάποιος φίλος επισήμανε ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία δίνει το δικαίωμα στον λαό να αποδείξει ότι δεν είναι ανίκανος. Λάθος. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία δίνει τυπικά αυτό το δικαίωμα, αλλά στη συνέχεια αφήνει το λαό θεσμικά απροστάτευτο και αφοπλισμένο, βορά στα χέρια των πολιτικών και των οικονομικών αφεντικών τους. 

Το μποϊκοτάζ στην Coca Cola μετατρέπεται σε επιχειρηματικό και κοινωνικό πόλεμο

Loading...

1

“… διατηρούσαμε μερικότερες μονάδες παραγωγής και στη Θεσσαλονίκη, στο Μεσολόγγι, την Κέρκυρα, τη Ρόδο, την Αθήνα και στην Πάτρα. Την παραγωγική δραστηριότητα στα εργοστάσιά μας αυτά διακόψαμε διαδοχικά …”

Από “Αγωγή” της Coca Cola κατά εργαζομένων (Σεπτέμβριος 2014)

Κείμενο: Όμηρος Ταχμαζίδης 

“Το μποϊκοτάζ αρχίζει να αποκτά τη δική του ανεξάρτητη δυναμική και να διαμορφώνει πλέον απρόβλεπτα τις αγοραστικές συνήθειες των καταναλωτών”- η φράση αυτή ευρίσκεται στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Σύγχρονη Συνδικαλιστική Σκέψη” που κυκλοφόρησε περί τα τέλη Ιουνίου του 2016. Η εφημερίδα είναι όργανο της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ) και  ο τίτλος της περιγράφει με εύγλωττο τρόπο, αυτό το οποίο προέβλεπαν πέρυσι όλοι όσοι συμμετείχαν στο Κίνημα “Ούτε γουλιά Coca Cola”: “Οι καταναλωτές παίρνουν το >πάνω χέρι<”. Σήμερα ένα χρόνο μετά ημπορούμε μετά βεβαιότητος να πούμε ότι ο ρόλος των καταναλωτών είναι καθοριστικός για την κίνηση στην αγορά των αναψυκτικών, εφόσον είναι αυτοί που πήραν το “πάνω χέρι” στην σύγκρουση με την πολυεθνική Coca Cola.

Τίποτα δεν χάθηκε ακόμα..

     Η δικαστική εξουσία δείχνει τον δρόμο προς την χούντα.
     Οι τάχα αντιδράσεις της κυβέρνησης είναι προπέτασμα καπνού για τους ηλίθιους και άλλοθι για τους τσυριζαίους.
     Αν θέλουν μπορούν να καταργήσουν τον φασιστικό "τρομονόμο".
     ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ.

     Τους βολεύει η καταστολή και ο εκφοβισμός του λαού.

 ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΧΟΥΝΤΑ  

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ

ΑΥΤΟΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 'ΜΑΣ

Σημ.:  οι εικόνες είναι από το  http://jodi.graphics

Πηγή: Ουδέν Σχόλιον

Υπάρχει σύγκρουση Δικαιοσύνης και εκτελεστικής εξουσίας;

Του Αναστάσιου Κώνστα

Πολλά γράφονται και λέγονται τελευταία για την υποτιθέμενη σύγκρουση της Δικαιοσύνης με την εκτελεστική εξουσία εξ αφορμής της τοποθέτησης της Β. Θάνου ως προϊσταμένης της νομικής υπηρεσίας του γραφείου του Αλ. Τσίπρα, αλλά και των τοποθετήσεων υπουργών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛγια αποφάσεις του ΣτΕ. Το ερώτημα που γεννάται είναι εάν όντως πρόκειται για σύγκρουση και βέβαια εάν υπήρξε ποτέ σύγκρουση μεταξύ Δικαιοσύνης και των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Το Δήθεν Κράτος

Σχόλιο του blog: ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ 'ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΑ' ! ΟΙ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΔΙΑΤΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ...

Γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Ο χώρος του Δικαίου είναι συστατικός του σύγχρονου κράτους. Δυστυχώς, στην ελληνική περίπτωση δοκιμάζεται ένα νέο μοντέλο «κράτους», όπου καταργούνται θεμελιώδεις κανόνες του κράτους δικαίου.

Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών που ακόμα ισχύει, με τις ειδικές διατάξεις παραγραφής και τις ειδικές διαδικασίες παραπομπής των κατηγορουμένων, αναγνωρίζει δύο είδη πολιτών: τα μέλη της βουλής και της κυβέρνησης από τη μία και όλους τους άλλους από την άλλη. Είναι τόσο σκανδαλώδης αυτή η ειδική νομοθεσία για το πολιτικό προσωπικό, που έχει οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία. Ο λαός τείνει πλέον να απορρίπτει ακόμη και το ίδιο το κοινοβουλευτικό καθεστώς.

Και δικαίως.

Γκλομπαλιστές εναντίον «Λαϊκιστών»

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Η σύγκρουση που θα κρίνει το μέλλον της Δύσης

Τα τεκτονικά οικονομικά ρήγματα που ενεργοποιήθηκαν με την οικονομική κρίση του 2008 αποκάλυψαν, εκτός των άλλων, ότι βρισκόμαστε σ' ένα στάδιο θεμελιώδους ιστορικής μετάβασης όπου μαίνεται ένας υπόγειος πόλεμος για τον έλεγχο του πλανήτη.

Νάξος: Ο τιμοκατάλογος της ταβέρνας που κάνει τον γύρο του Διαδικτύου (ΦΩΤΟ)

Ο κατάλογος της ταβέρνας δεν έγραφε μόνο τις τιμές των φαγητών…

Πριν από μερικές ημέρες ο ερευνητής και αναλυτής στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Λονδίνου, Κρίστιαν Χέντερσον, επισκέφτηκε τη Νάξο. Eκτός από τις όμορφες παραλίες και τα τοπικά εδέσματα, το ενδιαφέρον του «έκλεψε» ο κατάλογος μιας ταβέρνας στο Καστράκι.

Διπρόσωπη δυσμορφία - του Στάθη

Για την τραγωδία του κ. Θεοφίλου, που του έφαγαν τζάμπα πέντε ακριβά χρόνια απ’ τη ζωή του, το σκίτσο του συναδέλφου Κώστα Γρηγοριάδη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» είναι περισσότερο από εύγλωττο…

Τζανακόπουλος: «Η Ελλάδα έχει μπει σε δυναμική φάση ανάπτυξης». Βεβαίως! με μισθούς των 100, των 200, των 400 και των 500 ευρώ για τους νεοεισερχόμενους στην εργασία. Με μειώσεις μισθών για τους υπάρχοντες, με πολλούς εξ αυτών ήδη χαμηλόμισθους και πάμπολλους απλήρωτους.

Παππάς: «Μειώσαμε την ανεργία». Βεβαίως! διά της ευέλικτης εργασίας, με μια νέα τάξη σκλάβων χωρίς εργασιακά δικαιώματα, υποαπασχολούμενων, εργαζόμενων σε θνησιγενή προγράμματα, με αμφιλεγόμενη ή καθόλου ασφάλιση, με εποχιακούς εργαζόμενους σε παντοειδούς τύπου γαλέρες - κυρίως στον τουρισμό. Η λίστα της κακοποίησης και των τρόπων του βιασμού της εργασίας δεν έχει τέλος.

Καλλιτέχνες και "καλλιτέχνες"..

Ο κύριος Αγγελάκας (κύριος σε αντιδιαστολή με τους χλιμίντζουρες που παριστάνουν τους καλλιτέχνες και τους "πνευματικούς" ανθρώπους του τόπου),

..αντέδρασε ως εξής στην απαγόρευση-λογοκρισία του μαύρου σκοταδισμού:

     " Θα ήθελα να ζητήσω από τον κύριο Υπουργό να αποσύρει από την διδακτέα ύλη και το τραγούδι μας “Γιορτή” (αν όντως υπάρχει τέτοια πρόταση). Δεν θέλω να

συμμετέχω σε εκπαιδευτικά πονήματα εάν αυτά χρειάζονται την έγκριση οποιουδήποτε ιερατείου. Ακόμα κι αν με εγκρίνουν αυτοί, δεν τους εγκρίνω εγώ γι’ αυτόν τον ρόλο "

Η (επι)στρατευμένη Δημοσιογραφία - του Στάθη

Ο κλάδος των δημοσιογράφων είναι ένας στιγματισμένος κλάδος. Πλην ολίγων εκ των επιφανών και πλην πολύ περισσότερων (αλλά πάντα ευάριθμων εν σχέσει με το πλήθος του κλάδου) τίμιων εργατών του Τύπου, ο υπόλοιπος κλάδος, η φασαριόζικη και φωνασκούσα πλειοψηφία του κλάδου, φέρει το στίγμα του Κάιν. Διότι έχει χύσει αδελφικό αίμα.

Το επίσης στίγμα «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» έχει βρει στην πλειοψηφία του κλάδου τη δικαίωσή του.

Οι εξαιρέσεις δεν νικούν τον κανόνα. Και ο κανόνας είναι αποκρουστικός.

Δύο χρόνια μετά, η περήφανη απόφαση του ελληνικού λαού δεν εφαρμόζεται ...

Σχόλιο του blog "τα Μάτια Ανοικτά"

Δύο χρόνια μετά το ιστορικό Δημοψήφισμα και το περήφανο ΟΧΙ του λαού, η προδοσία και το έγκλημα του ξεπουλημένου και υποτελούς οικονομικοπολιτικού ντόπιου καθεστώτος και των ξένων εντολέων του συνεχίζεται ...

Το αποτέλεσμα όμως αυτό εξακολουθεί να ισχύει και να εκφράζει την πλειοψηφία του λαού, και αργά η γρήγορα θα ανοίξει ο δρόμος για να ενωθεί και να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του σε ένα πλατύ λαϊκό, δημοκρατικό, πατριωτικό μέτωπο που θα δικαιώσει την απόφαση του αυτή.

Μια απόφαση ρήξης με τις καταστροφικές πολιτικές των μνημονίων, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των ξένων νεοαποικιοκρατών, για την απελευθέρωση του λαού και της πατρίδας με εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και δημοκρατία.

"Έτσι πρέπει να γίνει, έτσι θα γίνει" ...

Viva la Κεντροαριστερά (No pasaran, Κεντροδεξιά) - του Στάθη

«Προταιρεοποιούμε». Αυτός ο εξέχων και έξοχος βαρβαρισμός ανήκει στον Τσίπρα. Τον ξεστόμισε κατά τη χθεσινή ομιλία του στη Βουλή, σε μιαν ομολογουμένως

ανιαρή, θλιβερά ανιαρή, συνεδρίαση. Όπου, ως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές -μεσημεράκι- κυριαρχούσαν οι ίδιες πονηρές παραλλαγές στην ίδια φούγκα: ποιος υπηρετεί και θα υπηρετεί καλύτερα την πολιτική των δανειστών και τις υπαγορεύσεις των δυναστών.

Γλυκιά συμμορία..

     "'Οποιος έχει στοιχεία να τα δώσει στον εισαγγελέα", άφριζε απ' το βήμα της Βουλής ο πιό διεφθαρμένος και πιό ανήθικος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης,
     ..γνωρίζοντας πολύ καλά πως ούτε κάποιος μπορούσε να βρει ατράνταχτα στοιχεία για τις μίζες και τις δωροδοκίες που ήταν καθεστώς στην
περίοδο της πρωθυπουργίας του, εφόσον αυτές οι δουλειές δεν γίνονται ούτε γραπτώς ούτε στο φως της μέρας,