Επιστολή αποχώρησης από το ΕΠΑΜ του Στέλιου Γιαννόπουλου
Πράξη 1η:
The Man Who Would Be King 
& The Garden With Katimades 
   Μια φορά
κι έναν καιρό ήταν Ένας Άνθρωπος Που Θα Γινόταν Βασιλιάς,(ήθελε δηλαδή…)
καθόταν λοιπόν στον Κήπο Με Τους Κατιμάδες και συλλογιζόταν, συλλογιζόταν
βαθυστόχαστα: 
                               «ή ο γιαλός
είναι στραβός, ή στραβός είναι ο γιαλός, ένα απ'τα δυο»
 διότι επ’ ουδενί δεν μπορούσε
να στοιχειοθετήσει κάποια άλλη αιτία που να δικαιολογεί την κατάσταση στην
οποία είχε επέλθει το βασίλειο, άλλωστε η απύθμενη γνώση και η απίστευτη
οξυδέρκεια του σε συνδυασμό με την μετριοφροσύνη που τον χαρακτήριζε δεν άφηνε
σε κανένα την παραμικρή αμφιβολία πως κάποιος άλλος λόγος θα  μπορούσε 
να συντρέχει. 
       -όπα
γίνεται ρε φίλε να συλλογιζόταν βαθυστόχαστα ο Βασιλιάς;
       - φυσικά είχε και την συνδρομή,
την αμέριστη βοήθεια απ' τούς κατιμάδες!
    -κάτσε, κάτσε, δηλ θεωρείς ότι είχε
την ικανότητα σκέψης και μάλιστα   
βαθυστόχαστης;
      -εντάξει ρε μεγάλε, δεν είπαμε πως ήταν και σοφός.
      -  ποιος
βασιλιάς  είναι σοφός, αν ήταν κανένας
τους σοφός  θα’ταν βασιλιάς;
Διότι αν ήταν σοφός θα’ ταν
κι ευτυχισμένος, ξέρεις εσύ κανένα βασιλιά ευτυχισμένο;
       -ε,
τώρα που λες, μάλλον όχι.













          








