Ένα μικρό παιδί χάθηκε εντελώς άδικα, εντελώς απάνθρωπα, για να μάθει όλη η Ελλάδα αυτό που εδώ και δεκαετίες συμβαίνει στο Μενίδι.
Από την εποχή της δεκαετίας του ’80 που ήμουν μαθητής στο Α’ Γενικό Λύκειο Αχαρνών είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις γι' αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που τα ΜΜΕ ανακάλυψαν αφού χάθηκε έτσι τραγικά το μικρό αγγελούδι.
Μια περιοχή πολύ κοντά στο Ζεφύρι όπου ζούσαν αρχικά οι Ρομά, αλλά και στην χωματερή των Άνω Λιοσίων όπου όλο το λεκανοπέδιο ξεφορτώνει τα σκουπίδια του προκαλώντας ανυπολόγιστη περιβαλλοντική και υγειονομική καταστροφή. Μια περιοχή που επιλέχθηκε για την μετεγκατάσταση χιλιάδων οικογενειών ομογενών και παλιννοστούντων Ποντίων πολύ κοντά στην περιοχή όπου ήδη βρίσκονταν οι Ρομά που με το πέρασμα των χρόνων κατοίκησαν ολόκληρες – απόκεντρες- περιοχές του Μενιδίου.
Παλιννοστούντες που αφέθηκαν κι αυτοί στην «τύχη» τους, απομονωμένοι και ξεκομμένοι όπως κι οι Ρομά από τον υπόλοιπο κοινωνικό ιστό της πόλης. Οι ντόπιοι τσιφλικάδες, καταπατητές γης ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι – όπως συνέβαινε και με τους Ρομά- τους νεοφερμένους που σε μεγάλο ποσοστό περιθωριοποιήθηκαν και «συντονίστηκαν» σχεδόν μοιραία με τις παραβατικές συμπεριφορές που ήδη υπήρχαν από την πλευρά των Ρομά.
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, μετά και την ραγδαία είσοδο στην περιοχή μιας μερίδας εγκληματιών μεταναστών οι παραβατικές αυτές συμπεριφορές εμπλουτίστηκαν και «αναβαθμίστηκαν» με την εμφάνιση οργανωμένου εμπορίου πολεμικών όπλων που έφταναν λαθραία στην χώρα, αλλά και με εμπόριο μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών κάθε είδους.
Επιπλέον την περιθωριοποίηση των παλιννοστούντων που αισθάνονται προδομένοι από την ίδια τους την πατρίδα εκμεταλλεύτηκαν πολύ εύκολα οι φασίστες πατριδοκάπηλοι, που συμμετείχαν ως κουκουλοφόροι στα πρόσφατα επεισόδια διαλύοντας με τις ενέργειες τους τις μαζικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας των κατοίκων.
Αυτά είναι μια πραγματικότητα που βιώνει εδώ και δεκαετίες το Μενίδι, για την οποία πολλές δημοτικές αρχές προεκλογικά υπόσχονταν ότι θα δώσουν λύσεις, για να μην κάνουν μετεκλογικά τίποτα στην ουσία πέρα από αποσπασματικές και επικοινωνιακού τύπου εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες χωρίς κοινωνικό αντίκρισμα.
Φυσικά και η Αστυνομία τα γνωρίζει όλα αυτά πολύ καλά εδώ και δεκαετίες. Το γιατί ενώ τα γνωρίζει έχει περιοριστεί στο να κάνει περιστασιακές επιδρομές στο παγιωμένο εγκληματικό άβατο, είναι ένα τεράστιο θέμα που σχετίζεται με την διακίνηση τεράστιων ποσών από τις παράνομες δραστηριότητες και τα εμπλεκόμενα συμφέροντα, αλλά και με την στάση της «πολιτείας» που έχει τεράστια ευθύνη με την αδιαφορία της, την ανοχή της και την πολιτική της για την κοινωνική και οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή.
Το αίτημα της τοπικής κοινωνίας, που είδαμε να φουντώνει τις τελευταίες ημέρες στο Μενίδι, δεν έχει να κάνει με ρατσιστικά φαινόμενα αλλά με το ανθρώπινο δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης και κυκλοφορίας των κατοίκων, το ίδιο το δικαίωμα του να ζει κάποιος χωρίς ανά πάσα στιγμή να είναι υποψήφιο θύμα κάποιας εγκληματικής ενέργειας που στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι η κλοπή.
Το αίσθημα ανασφάλειας που το ίδιο το κράτος έχει διαμορφώσει, καθορίζοντας τις τοπικές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, που έχουν ιδιαίτερα οξυνθεί μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της εξαθλίωσης του λαού από την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, είναι αυτό το ίδιο που επικαλείται για να επιβάλει μια ακραίου τύπου αστυνόμευση και καταστολή στην περιοχή, προσπαθώντας να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες που έχει και για την μείωση της δύναμης και το κλείσιμο αστυνομικών τμημάτων όχι μόνο στο Μενίδι αλλά και στις γύρω περιοχές.
Ακριβώς την στιγμή που οι κάτοικοι, ο λαός σε τοπικό επίπεδο άρχισε οργανωμένα να αντιδρά και να αναδεικνύει το πρόβλημα στις αληθινές του διαστάσεις, η αστυνομοκρατία δεν προσπαθεί να επιβάλει καμία απολύτως τάξη, αλλά περιφρουρεί την διατήρηση ακριβώς αυτής της απαράδεκτης κατάστασης, προστατεύοντας στην ουσία την Δημοτική Αρχή και την «κοινωνική ειρήνη» όπως ήδη είχε διαμορφωθεί για δεκαετίες στην περιοχή.
Με την υπόθεση αυτή -χωρίς φυσικά να αναδεικνύονται οι πραγματικά υπεύθυνοι– ασχολούνται τα ΜΜΕ, παραπληροφορώντας και διαστρεβλώνοντας τα γεγονότα και περιορίζοντας την «ειδησεογραφία» τους απλά στα πρόσφατα εγκληματικά περιστατικά, προωθώντας ανοιχτά ως λύση των προβλημάτων την αστυνομοκρατία και την καταστολή συνοδευόμενα και από τον κοινωνικό στιγματισμό των Ρομά.
__________________________________________________________
__________________________________________________________
Κουβέντα φυσικά από τα ΜΜΕ για την εξαθλίωση, την κοινωνική αδικία, την ανέχεια και την έλλειψη κοινωνικής συνοχής που δεν είναι πρόβλημα μόνο στο Μενίδι αλλά σε ολόκληρη την χώρα – προτεκτοράτο πλέον.
Ίσως γιατί όλα όσα συμβαίνουν στο Μενίδι δεν είναι παρά μια μικρογραφία του μέλλοντος αυτού του τόπου που λέμε ακόμα Ελλάδα και η επιβολή «της τάξης» που είδαμε τις τελευταίες ημέρες μια ακόμα πρόβα ετοιμότητας για μια γενικευμένη εφαρμογή όταν ο λαός μας γρήγορα ή γρηγορότερα αποφασίσει να πάρει πίσω την ζωή που του κλέψανε και του κλέβουν οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους!
Πηγή: Δρόμος Ανοιχτός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου