Δεν τους αντέχω άλλο ... κι ας ελπίζω

Το σημείωμα αυτό γράφτηκε το καλοκαίρι του 2013 μα εξακολουθεί να είναι επίκαιρο 

του Ηλία Αλεξανδρή

Δεν τους αντέχω άλλο όλους αυτούς που γκρινιάζουν συνέχεια για όσα συμβαίνουν με τα μέτρα εξαθλίωσης μας αλλά καταλήγουν στο "τι να κάνουμε;"

Όλους αυτούς που περιμένουν κάποιοι άλλοι να τους σώσουν και συνεχίζουν απαθείς να παραμένουν στους καναπέδες τους μπροστά στα δελτία προπαγάνδας του MEGAΣΚΑΪ ... Οι "Δημοκράτες" της ανά τετραετία ψήφου και της ανάθεσης στους ίδιους πολιτικούς απατεώνες ...

Δεν τους αντέχω όλους αυτούς τους καθωσπρέπει "νομοταγείς" που δέχονται αδιαμαρτύρητα τους θανάτους νέων παιδιών από μαγκάλια στην Λάρισα ή από απονενοημένα ρεσάλτα σε τρόλεϊ κυνηγημένα για ένα εισητήριο, και είναι έτοιμοι να παπαγαλίσουν τις ίδιες κατηγορίες που τους υποβάλουν οι δημοσιοκάφροι των δελτίων "ειδήσεων" ...

Ναι, δεν αντέχω άλλο όλους αυτούς που πάνε στις εκκλησιές για ...
να ακούσουν τάχα το "Αγαπάτε Αλλήλους" και μετά μιλούν χαιρέκακα για όσους θα χάσουν την δουλειά τους, τους μισθωτούς συμπολίτες τους στο Δημόσιο, επειδή έτσι αποφάσισε η Τρόϊκα εσωτερικού και εξωτερικού, ξεχνώντας ότι παιδιά θα πεινάσουν και γέροι θα πεθάνουν από την φτώχια και την ανέχεια ...

Είναι οι ίδιοι ιδιώτες - idiots - που ανέχονται την ατιμωρησία του σάπιου πολιτικοοικονομικού κατεστημένου της κατάχρησης δισεκατομμυρίων ως κάτι φυσιολογικό αλλά απαιτούν την πιο σκληρή ποινή για τους παραπτωματίες των 2 ευρώ ...

Είναι οι ίδιοι "Δημόσιοι" υπάλληλοι που υπηρετούν το καθεστώς που μετά το βρίζουν γιατί θα τους απολύσει μαζικά ...

Είναι οι ίδιοι εξυπνάκηδες ατομιστές που ενώ διαμαρτύρονται τάχα για το κακό που συμβαίνει στην κοινωνία κοιτάζουν μόνο την "δουλίτσα τους" και δικαιολογούν τον φιλοτομαρισμό τους με τους νόμους και το απόφθεγμα "αφού ο κόσμος δεν αντιδρά!" 

Για αυτούς πάντα φταίνε οι άλλοι, είτε γιατί δεν αντιδρούν είτε γιατί δεν έχουν να πληρώσουν εισητήριο είτε γιατί είναι "ανίκανοι", "τεμπέληδες" ή του άλλου κόμματος !!! Μόνο αυτοί δεν φταίνε για τίποτα ή αν φταίνε, φταίνε πάντα το ίδιο ή λιγότερο από τους άλλους ...

Για αυτούς δεν πειράζει αν χάνεται η Πατρίδα μέρα την μέρα, αρκεί να πάρουν τη Δόση τους, αρκεί να χουν γεμάτο το πουγκί τους, κι ας πεινά ο  γειτονάς τους ή ο μετανάστης στην γωνιά του δρόμου ...

Μα είναι και αυτοί οι άλλοι που μου δίνουν κουράγιο και δύναμη, οι λίγοι που τους συναντάς σε όλες τις κινητοποιήσεις, σε όλες τις δράσεις Αλληλεγγύης, σε όλους τους αγώνες για να σταματήσει η κατρακύλα μας ...

Αυτοί που βλέπουν την λύση μόνο συνολικά, συλλογικά, ενιαία. Αυτοί οι άλλοι που μάχονται για το εμείς για να σώθούν ΟΛΟΙ ... 

Αυτοί που μάχονται για την Πατρίδα γιατί ξέρουν ότι περιέχει μέσα της όλα όσα αγαπήσαμε και όλη την ελπίδα για να γίνουμε καλύτεροι ...

Αυτοί που έχουν βάλει την Ανθρωπιά, την Δημοκρατία και την Ελευθεριά πιο ψηλά από κάθε μικροσυμφέρον ή τον κάθε τεχνητό διαχωρισμό  που έχτισαν γύρω μας μεθοδικά όσοι μας πρόδωσαν και συνεχίζουν να μας προδίδουν.

Οι συναγωνίστριες και οι συναγωνιστές μου, που με αυτοθυσία αναζητούν τρόπους να αντισταθούν, να σταθεί όρθιος ο Λαός μας, να μπορεί να αγωνιστεί για να πάρει πίσω όσα του κλέψαν και του κλέβουν, να μπορεί να πάρει πίσω την πατρίδα, να φέρει την Δημοκρατία για όλους και όχι αυτή την ψευτιά που φτιάξανε λίγοι για λίγους και έγινε τυραννία με Πρόεδρο και Βουλή ...

Και όσο κι αν δεν αντέχω τους πρώτους, τόσο ελπίζω με τους δεύτερους ...

Ελπίζω πως έρχεται ο καιρός να γίνουμε πιο πολλοί, να ενωθούμε, να δώσουμε τις πιο μεγάλες μάχες και να ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.

Αρκεί να το πιστέψουμε, να μην φοβηθούμε και να μην λυγίσουμε. 

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ!