«Τραγουδήστε, ωραία μου πουλάκια»... του Στάθη

Άνοιξη ξανά! Και πράγματι μία από τις λιγοστές σωστές κουβέντες που έχει πει ο κ. Πρωθυπουργός, από τότε που έμαθε τις λέξεις να κάνουν κωλοτούμπες, είναι ότι οι ξένοι δεν θα μπορέσουν να μας πάρουν ποτέ «τον ήλιο και το τσίπουρο» - όλα τα υπόλοιπα τους τα παρέδωσε.

Ομως, ο κ. Τσίπρας παίζει τις λέξεις στα δάχτυλα, τους δίνει το νόημα που θέλει εκείνος, στέλνει, φέρ’ ειπείν, τις υποσχέσεις του στους αγρότες στον ψυχίατρο, να μάθουν οι φουκαριάρες πώς τις εννοεί η κυρία Δρακουλέσκου.

Επίσης, ο κ. Τσίπρας δεν θριαμβεύει μόνον στα ελληνικά, που πλέον δεν μπορούν να του αντισταθούν κι έχουν παραδώσει τα όπλα, αλλά και στα αγγλικά, άμα τε και στα πάσης φύσεως «ξένα», γερμανικά, γαλλικά και άλλα. Οχι για τον τρόπο που τα ομιλεί, αλλά για τον τρόπο που τα ακούει, Δεν εξηγείται αλλιώς! Ή ο κ. Τσίπρας δεν καταλαβαίνει τι του λένε στας Ευρώπας ή αλλάζει τα φώτα ...
σε όσα του λένε και μας δουλεύει ψιλό γαζί. Πρόσφατο παράδειγμα η

συμφωνία για το Προσφυγικό. Επ’ αυτής ο κ. Πρωθυπουργός θριαμβολόγησε ως να κατήγαγε νίκη από ’κείνες του κ. Σημίτη. Νίκη από εκείνες που σε τρώει το μαύρο φίδι κι εσύ ευχαριστείς τους Αμερικανούς για τις επιδόσεις τους στις φιδοκαλλιέργειες.

Με αυτή τη συμφωνία (στον βαθμό που είναι συμφωνία αυτό το ασαφές μπάχαλο), η Ελλάδα αναβαθμίζεται από Ζωτικός Χώρος της Γερμανίας σε Ζωτικό Χώρο μετά Γκέτο.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες - τις γνωρίζετε. Σε αυτές τις λεπτομέρειες δεν κρύβεται ο Διάολος (μόνον), αλλά το «όχι» που ο Οβίδιος της δεκάρας μεταμόρφωσε σε «ναι» και η Κίρκη που μεταμόρφωσε τους υποστηρικτές του Οβίδιου στους τρεις εκείνους πιθήκους που δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν μιλάνε.

Και το μεν γκροτέσκ της υπόθεσης μπορεί να απεικονίζει ο Τούρκος δουλέμπορας που θα φέρνει στην Ελλάδα χίλιους για να γυρίζει πίσω τέσσερις ο Τούρκος χωροφύλακας (της Χίου, της Μυτιλήνης και των άλλων νησιών), το δε τραγικό της υπόθεσης κραυγάζει η ίδια η κατάσταση της χώρας: Οταν το πλέον

κρίσιμο απ’ τα προβλήματά της, το Προσφυγικό, το παίρνουν κι αυτό στα χέρια τους εκείνοι που την κατέχουν διά των Μνημονίων. «Βαυαροί χωροφυλάκοι» (αναμένονται εκατοντάδες και «χρειάζονται» χιλιάδες), Τούρκοι τοποτηρητές και ΜΚΟ παίρνουν στα χέρια τους το υπ’ αριθμόν ένα (μαζί με το μνημόνιο) πρόβλημα της χώρας - που

άπτεται της εθνικής κυριαρχίας και της κοινωνικής συνοχής. Στις ΜΚΟ, για παράδειγμα, το τρελό γλέντι με τους παράδες έχει αρχίσει από καιρό. Μία απ’ αυτές, έτσι ενδεικτικώς, χρησιμοποιεί στη Λέσβο μεταφραστή (Σύρο) με αμοιβή 700 ευρώ τον μήνα - για την εργασία του οποίου η εν λόγω ΜΚΟ εισπράττει 200 ευρώ την ημέρα!!...

Σε λίγες μόλις ημέρες και αφού η κυβέρνηση περάσει την αξιολόγηση και αρχίσει να εφαρμόζει όσα έχει ήδη δεχθεί απ’ τον περασμένο Ιούλιο συν τις «βελτιώσεις» που απαιτούν τώρα οι δανειστές, η πραγματικότητα της Ελλάδας θα έχει ολοκληρωθεί (έως τον επόμενο στραγγαλισμό). Θα είναι μια χώρα Στρατόπεδο Συγκέντρωσης για ανέργους, συνταξιούχους, γεωργούς, επαγγελματιοβιοτέχνες, επιστήμονες, μικροεπιχειρηματίες και νεολαίους. Μέσα σ’ αυτόν

τον χιτλεροειδή «ζωτικό χώρο», θα ξεφυτρώσουν γκέτο προσφύγων και μεταναστών. Γύρω από τα γκέτο θα δημιουργηθεί ιστός παραοικονομίας, που θα μεταμορφώνεται σε πλέγμα μαύρης οικονομίας μέσα στην υπόλοιπη κοινωνία - μια κοινωνία που ήδη ζει σε συνθήκες Ειδικής Οικονομικής Ζώνης. Μέσα σε λίγο καιρό νέες προδιαγραφές θα κατισχύσουν

στη λυμφατική οικονομική μας δραστηριότητα, που θα αλλοιώσουν ακόμα περισσότερο όσα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας αντιστέκονται ακόμα στην κρίση. Οπως η κρίση χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο για τη μετατροπή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο, έτσι και οι δυστυχισμένες ψυχές θα χρησιμοποιηθούν κατά χιλιάδες για την «ανάπτυξη» μιας οικονομίας με τα λουμπενοειδή χαρακτηριστικά του δουλέμπορου, του λαθρέμπορου, του σωματέμπορου, του μεσάζοντα, του παράσιτου, του προστάτη, του παρακρατικού, του αεριτζή, του μιζαδόρου κι όλων εκείνων των «επιτηδευμάτων» που καταχρώνται την ανάγκη κι επωφελούνται απ’ την ανομία. Ολο αυτό,

σε βάθος χρόνου, θα αποβεί σε συντελεσμένη καταστροφή. Προς την οποίαν ωθεί ολοταχώς το συντριπτικώς μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού συστήματος. Για παράδειγμα, πόση σύνταξη απ’ τους συνταξιούχους έφαγε ο κ. Καμμένος με το σπάταλο ταξίδι του στις ΗΠΑ προ ημερών; (ακόμα και μουσικές μπάντες πήρε μαζί του) - αλλά αυτά είναι ψιλά. Ομως και για τα σπουδαία, εκτός απ’ το ξεπούλημα, το πετσόκομμα και το χαράτσωμα, ουδέν έτερον συμβαίνει.

Κι έτσι, μετά την κυρία Μέρκελ, τώρα σφόδρα ηράσθη τον κ. Τσίπρα και ο κ. Σόιμπλε: «το εμπιστεύομαι αυτό το παιδί» - τραγουδήστε, ωραία μου πουλάκια, τραγουδήστε! Αλλωστε, «αυτό το Πάσχα η Οικονομία ανασταίνεται», όπως είπε ο κ. Τσίπρας, και, ως γνωστόν, ο κ. Τσίπρας λέει πάντα την αλήθεια...

Πηγή: enikos.gr