Ερχεται χειμώνας στις ζεστές θάλασσες... του Στάθη

Πολυνομοσχέδιο-σαρανταποδαρούσα. Με τις ιδιότητες μιας σαρανταποδαρούσας! - όπως όταν το αηδιαστικό αυτό πλάσμα σε πιάνει στον ύπνο (νύκτωρ άλλωστε περνάει απ’ τη Βουλή αυτό το έκτρωμα, φαστ τρακ και γκαπ γκουπ) κι αφήνει πάνω στη σάρκα σου σημάδια και δήγματα! γλοιώδη, επώδυνα, ενίοτε επικίνδυνα και πάντοτε σιχαμερά. Αυτό το πολυνομοσχέδιο-σαρανταποδαρούσα

θα δαγκώσει πλήθος και πλήθος Ελλήνων - καλή δύναμη να ’χουμε, να βοηθάμε ο ένας τον άλλον και να κρατήσουμε λογαριασμό: ονομάτων και πράξεων. Κατά τα άλλα, ο κ. Τσίπρας

έλεγε ότι «το 2015 δεν θα υπάρχει ΕΝΦΙΑ, αυτό είναι δέσμευση». Και επειδή οι δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα έχουν αποδειχθεί λίρα εκατό, μάλλον δεν ...
βρισκόμαστε στο 2015, αλλά στο 1871, όταν οι Πρώσσοι έμπαιναν στο Παρίσι και ανακάλυπταν ότι οι Γάλλοι μπορούν να ηττηθούν, ενώ οι ηττημένοι Γάλλοι ανακάλυπταν με τη σειρά τους ότι μπορούν να σφάξουν τους Κομμουνάρους. Την ίδια εκείνη εποχή οι Γερμανοί ανακάλυψαν επίσης ότι βαθιά μέσα τους ένιωθαν μιαν ανάγκη να βγουν κι αυτοί στις ζεστές θάλασσες κι άρχισαν τα πρώτα πάρε-δώσε με την οθωμανική τότε Τουρκία.

Μετά από τη συντριβή της στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία επιχείρησε να βγει πάλι στις ζεστές θάλασσες στο πλαίσιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τη δεύτερη συντριβή της, λούφαξε κομμένη στα δύο στη ζεστή αγκαλιά του Ψυχρού Πολέμου.

Για πολλά χρόνια οι Γερμανοί κατέβαιναν στις θερμές θάλασσες ως τουρίστες, ώσπου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας και την πτώση της ΕΣΣΔ άρχισαν να κατεβαίνουν πάλι με στούκας, όπως πάνω απ’ τη Γιουγκοσλαβία. Σε αξιοθαύμαστα γρήγορο χρόνο το Βερολίνο απάλλαξε τον εαυτόν του από τους όρκους του γερμανικού Συντάγματος, που απαγόρευε σε κάθε είδους γερμανικό στράτευμα να επιχειρεί εκτός γερμανικών συνόρων. Μετ’ ου πολύ, η Μπούντεσβερ έφθασε ως το Αφγανιστάν, εδραιώθηκε στην Κροατία, τη Σλοβενία και το Κοσσυφοπέδιο, ενώ προσφάτως περιπλανάται στις στέπες της Ουκρανίας.

Μόλις πριν από λίγους μήνες ο Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, κ. Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, διετύπωσε έτι προς το ακριβέστερον το νέο γερμανικό Αμυντικό Δόγμα: «οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να υπερασπίζονται τα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα όπου κι αν αυτά διακυβεύονται». Μάλιστα.

Κι έτσι βρισκόμαστε πάλι στο 1871, στο 1914 και στο 1939, όταν οι καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις, ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός των Δυνάμεων και οι επιμέρους πολεμικές συρράξεις δημιούργησαν το σκηνικό των μεγάλων σφαγείων.

Σήμερα, σε μια συγκυρία όπου ο κόσμος τρίζει απ’ τη Λιβύη ως την Ουκρανία κι απ’ τη Σομαλία ως το Αφγανιστάν, σήμερα που οι λαοί σφαγιάζονται και πληθυσμοί μεταναστεύουν, ο κ. Τσίπρας βρήκε να αναρωτηθεί αν «υπάρχουν θαλάσσια σύνορα», συμπλέοντας (μιας και μιλάμε για νερά) με την πάγια τουρκική αξίωση για προνόμια «έρευνας και διάσωσης» στο Αιγαίο, έτσι ώστε η κυρία Μέρκελ να νιώσει με τη σειρά της την ανάγκη να προτείνει την «από κοινού φύλαξη» αυτών των συνόρων σε έναν (υπό τη διοίκησή της) παράξενο συνεταιρισμό εκείνων που υπερασπίζονται αυτά τα σύνορα με εκείνους που τα επιβουλεύονται. Κι έτσι η Γερμανία βρίσκεται πάλι στις ζεστές θάλασσες (με την ανοχή των ΗΠΑ), το ίδιο άμυαλη, το ίδιο άπληστη. Το ίδιο θανάσιμη. Με τη Γαλλία σε

ρόλο ύαινας (να αρπάξει κι αυτή κανένα κομμάτι), η Γερμανία σε ρόλο λέαινας τα θέλει όλα. Από καιρό έχει αρχίσει τα πάρε-δώσε με την παλιά της σύμμαχο Τουρκία (από κοινού οι δύο Δυνάμεις έχουν «ένα μάτι» πάνω στη Θράκη), ενώ η Γερμανία, που από καιρό έχει βάλει πόδι στον τουρισμό της τουρκικής ακτής στο Αιγαίο, τώρα θέλει να ολοκληρώσει, τρώγοντας και τον τουρισμό της ελληνικής επικράτειας στη ζεστή θάλασσα. Ηδη έχει πάρει τα αεροδρόμια, ήδη έχει βάλει στον στόχο (εκτός απ’ την ενέργεια και τη φαρμακοβιομηχανία) τις ελληνικές τράπεζες. Δύο φορές έχει ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες με το αίμα του ο ελληνικός λαός, θα τις ανακεφαλαιοποιήσει και τρίτη, πάλι με το αίμα του, για να τις αρπάξει στο τέλος η Γερμανία..!

Σε πολύ πυκνό χρόνο το αμετανόητο Βερολίνο έστησε κομαντατούρ στην Αθήνα, πρώτα μέσα στο κεφάλι του κ. Σημίτη, ύστερα του κ. Σαμαρά και τώρα του κ. Τσίπρα.

Κι όταν η Γερμανία δίνει διαταγές, θέλει να εκτελούνται. Ή να εκτελούνται οι διαταγές ή να εκτελούνται αυτοί που δεν τις εκτέλεσαν. Οταν οι Γερμανοί απαιτούν κοινή φύλαξη του Αιγαίου από Ελληνες και Τούρκους, αυτό περιμένουν να γίνει και να γίνει σύντομα.

Πριν να στεγνώσει ο κυρ Ερντογάν απ’ τα αίματα όσων σκότωσαν τα τσιράκια του (είτε δικοί του πράκτορες, είτε το ISIS που ο ίδιος χρηματοδοτεί), η κυρία Μέρκελ σπεύδει στην Αγκυρα. Και η Ελλάδα δεν έχει πάρα να αναμένει διαταγές, για το Αιγαίο, για τις τράπεζες, για τον τουρισμό και για όλα τα άλλα,

διότι «η θάλασσα δεν έχει σύνορα» όπως είπε ο κ. Τσίπρας, εννοώντας ότι τα θαλάσσια σύνορα δύσκολα φυλάσσονται, καθώς λέει και η Τουρκία!! Με την κυρία Μέρκελ να αναλαμβάνει την επιδιαιτησία και τα κέρδη. Κέρδη από

το αίμα που χύθηκε στο παρελθόν,

χύνεται σήμερα

και θα χυθεί αύριο.

Πολύ προσοδοφόρο προϊόν το αίμα...

ΥΓ.: Και στην πολιτική δεν υπάρχουν συμπτώσεις.

Πηγή: enikos.gr