Η Ελλάδα Δεν Ανήκει στους Έλληνες, από pitsirikos

Αγαπητέ μου Πιτσιρίκο,

Πριν λίγες ημέρες, είχα μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τα πολιτικά πράγματα με έναν φίλο μου (γεια σου κληρούχα!).

Κάποια στιγμή η συζήτηση έφτασε στο πολύπαθο θέμα των μεταρρυθμίσεων (με την καλή έννοια) και στο τι πρέπει να κάνει η χώρα για να αλλάξει παραγωγικό μοντέλο και να διορθώσει τουλάχιστον ορισμένα από τα κακώς κείμενα της σύγχρονης ιστορίας της. Η συζήτηση αυτή είναι πολύ χρήσιμη και απαραίτητη.

Με μία προϋπόθεση.

Να γίνει στα πλαίσια μίας κανονικής χώρας, που μπορεί να αποφασίζει και να εφαρμόζει η ίδια την πολιτική της.

Να γίνει σε μία χώρα που έχει εθνική, πολιτική και οικονομική κυριαρχία και ...

ανεξαρτησία.

Η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο, και, όποιος δεν το καταλαβαίνει, καλά θα κάνει να το ξανασκεφτεί πολύ σοβαρά.

Η Ελλάδα δεν ανήκει στους Έλληνες και δεν διοικείται από αυτούς. Στην Ελλάδα υπάρχει μια οικονομική χούντα, η οποία είναι πολύ πιο ύπουλη από την στρατιωτική, γιατί δεν έχει εμφανή, φυσική παρουσία, δηλαδή δεν φαίνεται ο στρατός στους δρόμους.

Σας φαίνεται βαριά η έκφραση;

Να υπενθυμίσω ότι τέτοιο οικονομικό πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης, ιδιωτικοποιήσεων και διάλυσης του κοινωνικού κράτους έχει εφαρμοστεί μόνο σε δικτατορίες τύπου Πινοσέτ. Ούτε καν στη θατσερική Αγγλία.

Δεν υπερβάλλω. Ψάξτε το.

Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχουν ξανανοίξει τα ξερονήσια, αλλά έχουν ανοίξει οι φυλακές για τους φτωχοποιημένους Έλληνες.

Μπορεί να μην γίνονται βασανιστήρια, αλλά τέτοια ομαδική κατάθλιψη, μιζέρια, επιδείνωση της ψυχικής και σωματικής υγείας, αυτοκτονίες κ.λπ. δεν υπήρχαν ούτε την επταετία.

Μπορεί τώρα να μην κυνηγάνε κάποιον επειδή είναι «αριστερός», αλλά δεν έχει σημασία και το ξέρουν.

Οι «αριστερoί» (ο Θεός να τους κάνει) εξαθλιώνουν τον λαό καλύτερα και από τους δεξιούς, ενώ συντρίβουν και οποιαδήποτε διάθεση αντίστασης μέσω των απελπισμένων συμπερασμάτων «όλοι ίδιοι είναι» και «δεν υπάρχει ελπίδα».

Μπορεί στην Ελλάδα να υπάρχει κοινοβούλιο, αλλά οι βουλευτές ψηφίζουν αυτό που τους λένε οι δανειστές, χωρίς να προλαβαίνουν να το διαβάσουν, χωρίς να έχουν δικαίωμα να το συζητήσουν.

Κοινώς, οι εκπρόσωποι του λαού δεν έχουν δικαίωμα νομοθέτησης. Ξέρετε κάποια Δημοκρατία όπου συμβαίνει αυτό;

Μπορεί στην Ελλάδα να υπάρχει Σύνταγμα, αλλά πάρα πολλά βασικά του άρθρα έχουν καταστρατηγηθεί, ακόμα και καταργηθεί, όχι με επίσημη αναστολή τους όπως επί χούντας, αλλά στην πράξη.

Θέλετε παραδείγματα συνταγματικών προβλέψεων που έχουν καταπατηθεί στην πράξη;

Ανθρώπινα δικαιώματα, ελεύθερη ανάπτυξη προσωπικότητας και αξιοπρέπεια, υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει σε όλους τους πολίτες του χωρίς διακρίσεις αξιοπρεπή διαβίωση, Παιδεία και Υγεία, αναλογικότητα φορολογικών βαρών, τρόπος νομοθέτησης του κοινοβουλίου (π.χ. απαγόρευση άσχετων τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια), μη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας (αγγλικό δίκαιο, νομοθέτηση από δανειστές) και πολλά άλλα.

Η Ελλάδα διοικείται από ένα σάπιο σύστημα ξεπουλημένων πολιτικών φορέων, που λέγονται κόμματα, μία ομάδα πανίσχυρων, διαπλεκόμενων οικονομικών παραγόντων που ονομάζουμε ολιγάρχες και εξουσιάζεται από ένα μπλοκ παγκόσμιων ή διεθνών οργανισμών, αποτελούμενων από πλούσιους γραφειοκράτες, οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τους πολίτες του κόσμου και τις ανάγκες των κοινωνιών.

Για αυτό το τελευταίο, πιάνοντας μόνο τους επικεφαλής της παλιάς τρόικα, να υπενθυμίσω: Γιούνκερ, αρχιερέας του σκανδάλου φοροδιαφυγής των μεγάλων πολυεθνικών ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου. Λαγκάρντ, ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας οδήγησε την υπόθεση Ταπί σε ιδιωτική διαιτησία, με αποτέλεσμα το δημόσιο να καταβάλει τεράστια αποζημίωση στον καταδικασμένο από τη δικαιοσύνη επιχειρηματία. Ντράγκι, πρώην αντιπρόεδρος της Γκόλντμαν Σακς, εντάξει νομίζω αυτό τα λέει όλα.

Δεν πιάνω καν τους Γερμανούς πολιτικούς, εκφραστές των συμφερόντων της Ζίμενς, της Φολκσβάγκεν, της Χότχιφ και των άλλων ευαγών ιδρυμάτων.

Αυτοί οι διεφθαρμένοι μέχρι το κόκαλο αστέρες της διεθνούς πολιτικής εξουσιάζουν την Ελλάδα και εμείς τους αποδεχόμαστε και τους τιμούμε.

Αυτοί οι φιλάνθρωποι τύποι μας επιβάλλουν νόμους και τρόπο ζωής, «για το καλό μας».

Αυτοί οι έντιμοι άνθρωποι ελέγχουν όλον τον ελληνικό πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο και συνεργάζονται αγαστά μαζί του εις βάρος μας.

Όλο το εγχώριο και ξένο σύστημα έχει φροντίσει ώστε οι εκλογές να μην έχουν σημασία.

Οι Έλληνες ψηφίζουν π.χ. την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και αυτός όχι μόνο δεν καταργείται, αλλά διευρύνεται (άλλωστε η διεύρυνση είναι βασική στρατηγική της ευρωπαϊκής ενοποίησης).

Γιατί, ως γνωστόν, στην Δημοκρατία ψηφίζεις κυβέρνηση για να εφαρμόζει τα αντίθετα από όσα έλεγε.

Προτού λοιπόν συζητήσουμε για το τι αλλαγές και μεταρρυθμίσεις πρέπει να κάνουμε στη χώρα μας, καλό είναι να καταλάβουμε ότι πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε τη χώρα μας πίσω.

Και για να γίνει αυτό, πρέπει να δούμε πού βρισκόμαστε και ποιο είναι το πλαίσιο στο οποίο θα ζήσουμε τους επόμενους μήνες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ξαναπάρουμε τη χώρα μας πίσω.

Τι θα συμβεί, λοιπόν, τους επόμενους μήνες;

1. Αλλαγές προς το χειρότερο στον νόμο που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε για τις 100 δόσεις, μετά από απαίτηση των δανειστών. Έρχεται αύξηση επιτοκίων και ποσών δόσεων, καθώς και δυσκολότερες προϋποθέσεις για παραμονή στη ρύθμιση (π.χ. μείωση της περιόδου χάριτος για τη μη καταβολή δόσης από 3 μήνες σε 1). Λογική υπόθεση: Έξοδος μεγάλου αριθμού οφειλετών από την ρύθμιση και υστέρηση δημοσίων εσόδων. Αύξηση ληξιπρόθεσμων οφειλών.

2. Μείωση ορίων ακατάσχετου στους τραπεζικούς λογαριασμούς από 1.500 σε 1.250 ευρώ για ληξιπρόθεσμες οφειλές στο δημόσιο.

3. Αποτέλεσμα των 1+2, έμμεση «δήμευση» μέρους των εισοδημάτων των νοικοκυριών.

4. Capital controls στους λογαριασμούς μισθωτών και συνταξιούχων. Περιορισμός του συνολικού μηνιαίου ποσού ανάληψης σε μετρητά από μισθοδοτικούς και συνταξιοδοτικούς καταθετικούς λογαριασμούς με ταυτόχρονη υποχρεωτική χρήση πιστωτικών καρτών (αντί για μετρητά) για αγορές.

5. Επιβολή ΕΝΦΙΑ σε κτίσματα ηλικίας άνω των 100 ετών, σε ερείπια και αγροτεμάχια και κατάργηση όλων των απαλλαγών από τον φόρο (αντί για την κατάργηση του φόρου). Οι αντικειμενικές αξίες παραμένουν στα επίπεδα του 2007, παρά την απόφαση του ΣτΕ για μείωσή τους.

6. Φορολόγηση ανείσπρακτων(!) ενοικίων ως εισόδημα.

7. Οι φόροι επάνω στην ακίνητη περιουσία την τελευταία πενταετία έχουν επταπλασιαστεί (7x), σύμφωνα με την έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής του 2014. Και αυτό πριν τις ανωτέρω αλλαγές.

8. Μείωση συντάξεων και αύξηση ορίων ηλικίας, λόγω τρύπας στα ασφαλιστικά ταμεία. Κατάργηση μη κύριων συντάξεων, όπως της σύνταξης για τους ανάπηρους υπερήλικες.

9. Χωρίς να μετράμε τις απώλειες από το μεγάλο κόλπο του PSI, τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν τουλάχιστον 4 δισ. ετησίως από την αύξηση της ανεργίας (σε σύγκριση με το 2009) και 2 δισ. ετησίως εξαιτίας της μείωσης των μισθών τα τελευταία χρόνια.

10. Ποινικοποίηση οφειλών προς τον ΟΑΕΕ και κατάργηση της δυνατότητας να συμψηφίζονται αυτές οι οφειλές με την μελλοντική σύνταξη, δηλαδή να παρακρατούνται από αυτήν μετά την απονομή της.

11. Μείωση επιδόματος θέρμανσης στο μισό.

12. Αύξηση της φορολογίας των αγροτών, σε συνδυασμό με την κατάργηση της φοροαπαλλαγής για το αγροτικό diesel – οδηγώντας de facto σε αύξηση του κόστους παραγωγής του αγροτικού τομέα.

13. Κατάργηση της δυνατότητας μεταβίβασης/κληρονόμησης της άδειας των περιπτερούχων μετά θάνατον, με τη θέση του περιπτέρου να καταργείται – δηλαδή το περίπτερο να εξαφανίζεται οριστικά εις όφελος των μεγάλων καταστημάτων.

14. Ετοιμάζεται περιουσιολόγιο, με στόχο φορολόγηση της περιουσίας, ανεξαρτήτως εισοδημάτων και ανεξαρτήτως εάν έχει φορολογηθεί παλαιότερα η απόκτησή της.

15. Ανοιχτό ενδεχόμενο πώλησης των μη εξυπηρετούμενων δανείων (στεγαστικών, καταναλωτικών και επιχειρηματικών) σε “distress funds”, δηλαδή στους επονομαζόμενους «γύπες». Αν πραγματοποιηθεί αυτό, η κρατική προστασία από κατασχέσεις κ.λπ. κάνει φτερά.

Όλα αυτά (και πολλά άλλα που προβλέπονται στα προαπαιτούμενα), σε μια χώρα που σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ θα έχει:

· Ύφεση περίπου 2% το 2015, που θα οδηγήσει σε συνολική μείωση του ΑΕΠ κατά 30% από την αρχή της κρίσης. Δηλαδή μείωση ΑΕΠ αντίστοιχη με αυτή που έχουν υποστεί χώρες που χρεοκόπησαν κανονικά, με τη διαφορά ότι εκεί η μείωση κράτησε 1-2 χρόνια και ακολούθησε αλματώδης ανάπτυξη στην πλειοψηφία εξ αυτών.

· Αύξηση της (επίσημης) ανεργίας στο 27%, τουλάχιστον, κάνοντας νέο ρεκόρ ακόμα και εντός κρίσης.

· Αύξηση του δημοσίου χρέους στο 206% του ΑΕΠ το 2016.

·  ΥΓ. Σύμφωνα με τον Ντάισελμπλουμ, το χρέος της χώρας δεν χρειάζεται να συζητηθεί ακόμα, αλλά να συζητηθεί σε 15 χρόνια.

· ΥΓ2. Σύμφωνα με τους δανειστές, το 15% του ΑΕΠ ετησίως θα πρέπει να πηγαίνει στην εξυπηρέτηση του χρέους. Την ίδια στιγμή το ποσοστό του ΑΕΠ που πηγαίνει στην Υγεία είναι 0,8%, ενώ ο μέσος όρος στις ανεπτυγμένες χώρες είναι πάνω από 3%.

Αυτή η λίστα δεν είναι, ούτε κατά διάνοια, διεξοδική. Αρκεί πλήρως, όμως, για να πάρουμε μια μυρωδιά του τι έρχεται. Μυρίζετε κάτι;

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ μυρίζομαι καταιγίδα. Και κοινωνική έκρηξη.

Σάββας Τσεσμελόγλου

ΥΓ. Φοβάμαι ότι γίνομαι κουραστικός και μπορεί να σας φαίνομαι απαισιόδοξος, αλλά δεν έχει νόημα να συζητάμε το πώς θα αλλάξουμε τα πράγματα, αν δεν ξέρουμε πώς είναι τα πράγματα. Και δεν έχει νόημα να κρυβόμαστε. Λυπάμαι αν γίνομαι δυσάρεστος, αλλά μάλλον είναι η ίδια η πραγματικότητα που είναι δυσάρεστη. Σκεφτείτε το.

Πιτσιρίκο, σε ευχαριστώ άλλη μια φορά για τη φιλοξενία. Και καλώς ήρθες στην κατεχόμενη Αθήνα.

(Αγαπητέ Σάββα, ας αφήσουμε τα πράγματα να ρολάρουν. Ούτε μήνας δεν πέρασε από τις εκλογές. Ο «κυρίαρχος λαός» αποφάσισε. Εγώ σέβομαι την απόφασή του. Άλλο που γελάω. Σάββα, το πρόβλημα δεν είναι ότι η Ελλάδα δεν ανήκει στους Έλληνες -άλλωστε ποτέ δεν ανήκε- αλλά πως πια ούτε οι Έλληνες ανήκουν στους Έλληνες. Πιστεύεις πως οι Έλληνες δεν ξέρουν τι έχει συμβεί, τι συμβαίνει και τι πρόκειται να συμβεί στη χώρα και στις ζωές τους; Ξέρουν. Το επέλεξαν. Να είσαι καλά.)

Πηγή: http://pitsirikos.net/