Η Αυλή των θανάτων - του Στάθη

Παρακμή, βαρβαρότητα, παθογένειες που θάλλουν. Κουρασμένη χώρα, βιασμένη. Πολλαπλώς, ποικιλοτρόπως, συνεχώς. Λέξεις κουρασμένες απ’ το παράλογο που τις καταδιώκει. Θρηνεί ο κ. Σπίρτζης για τις πράξεις του! Και για τον θρήνο του θρηνούν με μεγάλα χάχανα οι κουκουβάγιες στα βουνά κι οι ρέγγες στα ποτάμια.

Γεράσαμε να λέμε τα ίδια εναντίον της, αλλά η βαρβαρότητα τον χαβά της: βάζει ο φασίστας τη στολή του «αναρχικού», του νιχιλιστή, του «ό,τι δηλώνει πως είναι» και πλακώνει στις μάπες τον κ. Οικονόμου. Τον κ. Σαμαρά. Τον κ. Τσίπρα. Εμένα. Τον πατέρα μου, αν ζούσε. Διότι αυτός ο φασίστας είναι ο Δικαστής Ες Ες, που έχει δικαίωμα ζωής, θανάτου, ξυλοδαρμού, προπηλακισμού επί πάντας τους υπανθρώπους. Το καθικάκι αυτό

έχει «άκρες» και τη γλιτώνει, είναι ο χρήσιμος αντιεξουσιαστής κάθε εξουσίας. Ο αντικρατιστής αυτός είναι ο χρήσιμος παρακρατικός. Ενας μπαχαλάκιας υπεράνω του νόμου, όπως κι ένας τραπεζίτης. Τριάντα χρόνια η ίδια παθολογία.

Θλιβερή μέρα, μιας θλιβερής εποχής. Αίφνης ο κ. Λαζόπουλος. Για εμάς, όσους πάψαμε να υποστηρίζουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, o Λάκης έγινε εν μία νυκτί ατάλαντος, επειδή εξακολουθεί να τον υποστηρίζει;! Θαυμάσια! Απ’ την άλλη μεριά, χρόνια τώρα μια ελίτ (στρατευμένη αγρίως στον «εκσυγχρονισμό») κατηγορεί τον κ. Λαζόπουλο ότι είναι «στρατευμένος στον λαϊκισμό», ότι κάνει προπαγάνδα. Κατ’ αρχάς, η σάτιρα είναι πάντα στρατευμένη - το ερώτημα είναι υπέρ ποίου στρατεύεται; Υπέρ της απελπισίας (και της ελπίδας) των αδυνάμων ή υπέρ ...
του κυνισμού των Δυνατών; Και κερασάκι στην τούρτα ο κ. Γεωργιάδης,

όστις ήθελε, ως άλλο τάγμα εφόδου, να μπουκάρει στην παράσταση του Λαζόπουλου!! Μεγάλος «ελληνιστής» ο τρισβάρβαρος ακροδεξιός! Αν το έκανε αυτό στην εποχή εκείνη που τόσον καπηλεύεται δηλώνοντας ότι τη θαυμάζει, οι Αθηναίοι θα τον πετούσαν στο Βάραθρο. Μια

Αυλή της παρακμής έχει γίνει η χώρα - στην τηλεόραση (όπου στα τοπία της «ψυχαγωγείται» ο φτωχός) δεκάδες φυλές νευρόσπαστων ωρύονται, χορεύουν, αλληλοϋβρίζονται, μαγειρεύουν, μαγειρεύουν έως σκασμού, κουτσομπολεύουν, δολοφονούν τα ήθη, στραγγαλίζουν τη γλώσσα, σίριαλ στα οποία οι οικογένειες γαβγίζουν για να συνεννοηθούν, βρίσκονται μονίμως σε κατάσταση νευρικού κλονισμού, τους βλέπεις και σε πιάνει άγχος, ένα ατέλειωτο

όργιο φάρσας μπούφας για κρετίνους! στα πάνελ οι πολιτικοί των ομογενοποιημένων κομμάτων ψεύδονται και ψεύδονται, κοκορεύονται, κοκορομαχούν, θεωρούν σαν χίλιοι πίθηκοι μαζί ηλίθιους τους πολίτες, γλείφουν τις λέξεις που έπτυαν χθες, πιπιλάνε κλισέ, μηρυκάζουν τερατολογίες, αυτάρεσκοι και αλαζονικοί, ενώ στις διαφημίσεις αυτή η χώρα

διάγει βίον ηδύ, όπου μας απασχολούν μόνον τα κινητά μας, τα ελαφρά τυριά και όπου οι τράπεζες μας φροντίζουν, ένας τόπος γεμάτος μαγικά βουνά και ανθισμένους κάμπους, ευτυχισμένα ψάρια στη θάλασσα, μια Ελλάδα να την πιεις στο ποτήρι των υδάτων που πουλάει ο κ. Τσίπρας στους Γάλλους, του ΟΛΠ που πουλάει κοψοχρονιά με σπαραγμό ο κ. Δρίτσας - μια θλίψη! Μια αποστροφή! Οπως όταν ο κ. Καμμένος,

μια σκιά πια που ομιλεί μέσα από τη σκιά του κ. Τσίπρα, εκρήγνυται και ερωτά (έμπλεος αηδίας για τον συνυπουργεύοντά του κ. Φίλη): «επιτέλους θέλετε τον Φίλη υπουργό Αμυνας;» - ώπα, μεγάλε! θα πιάσουν οι Τούρκοι τα γιοφύρια. Δεν θα αφήσουν μπεκάτσα για μπεκάτσα οι κτηνοβάτες! Θλίψη

και παρακμή, υπό το κράτος της οποίας ο κ. Τσακαλώτος (θαρρώ, ή κάποιος άλλος Υπουργός) αναφωνεί ότι «δεν συγκυβερνάμε με τους Γερμανούς». Και βέβαια δεν «συγκυβερνάτε»! διαταγές εκτελείτε! Κατά τα άλλα, απαντήθηκε επιτέλους το προαιώνιο ερώτημα εάν υπάρχει ζωή μετά θάνατον! Βεβαίως! Στο παράλληλο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οποιος χάνει τη δουλειά του, το σπίτι του, το νόημα της ζωής του σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο, ζει στην άλλη κβαντική ζωή, στο matrix του κυρ Φλαμπουράρη. Εκεί θα του αποστέλλεται και

η 13η σύνταξη, εκεί θα υπάρχει και η ξαναμανά «αριστερή» αντιπολίτευση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, οι 53+, η αριστερά μέσα στην αριστερά που έγινε δεξιά! Ωσαννά και σ’ ευχαριστώ, ω εταιρεία (των φίλων και των συντρόφων), που ανησυχείς μη μου φάνε τα ξένα funds το σπίτι, ενώ αυτά τα funds και άλλα εξίσου ωμοφάγα έχουν ήδη τρυπώσει στις μετοχικές συνθέσεις των τραπεζών.

Πόσο πουλήσατε τη μετοχή της Εθνικής; ένα λεπτό; Πόσο πουλάτε τον ΟΛΠ; στο μισό όσων κερδίζει σε ένα εξάμηνο; Μιλάτε πλέον και ασχημονείτε. Προσβάλλετε τη νοημοσύνη των δένδρων. Το μόνον που κάνετε καλά είναι η κρατικοποίηση της Αριστεράς. Με διορισμούς παντού στο ημετεράδικο. Και υποταγή στις ταξικές σκοπιμότητες των Δυνατών. Των Ισχυρών. Τον Αρπακτικών.

Εχει χυθεί αίμα, κι ο κοσμάκης δεν πληρώνει πια τις αβελτηρίες ή την ανικανότητα (που ακόμα κι αυτήν επικαλείσθε, προκειμένου να δώσετε συγχωροχάρτι στον εαυτόν σας), πληρώνει την υποταγή σας στις ταξικές σκοπιμότητες.

Εχει χυθεί αίμα και θα χυθεί κι άλλο. Μόνον που είναι καλό να ξέρουν οι αμέριμνοι ότι το αίμα κάποια στιγμή φεύγει απ’ τα χέρια και πάει στο κεφάλι...

Πηγή: enikos.gr