Κείμενο: Νίκος Μέντζας
Το Σχέδιο Νόμου που ψηφίστηκε από 153 βουλευτές την Κυριακή 22 Μαΐου 2016, με τους υπόλοιπους – αντιπολιτευόμενοι δήθεν - να συναινούν δια της παρουσίας τους, δίνοντας μια εικόνα επίπλαστης πολυφωνίας, φέρει τον τίτλο: "Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις". Σύμφωνα με τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Άννα Βαγενά, η οποία υπερψήφισε το νέο φιρμάνι, αυτό θα οδηγήσει την χώρα σε μια κατάσταση "99 χρόνων σκλαβιάς". Φυσικά, ούτε πολυφωνία - αντιπροσώπευση υπάρχει, ούτε 99 θα είναι τα χρόνια της σκλαβιάς. Το μόνο που υπάρχει είναι μια συνοπτική ομοφωνία ∙ και το νούμερο 99 δεν είναι παρά ένας τυχαίος αριθμός. Μπορεί να ήταν 7 ή 27 ή 67, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς μέχρι τότε δεν θα έχει απομείνει τίποτα ως σημείο αναφοράς της εθνικής υπόστασης. Όλα αυτά βέβαια συγκαταλέγονται στο επικοινωνιακό κομμάτι της "δημιουργικής ασάφειας" που λανσάρει η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω των ντόπιων εντολοδόχων τους: των κυβερνήσεων των τελευταίων (και όχι μόνο) ετών.
Το τέταρτο μέρος του εν λόγω νομοσχεδίου αφορά στην ίδρυση ενός υπερταμείου/εταιρείας που δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα, και αναπτύσσεται στα άρθρα 184 - 233. Το νέο αυτό υπερταμείο θα έχει την ονομασία "Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας" (ΕΕΣΠ) και θα τελεί υπό την αυστηρή εποπτεία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM)και ντόπιων και ξένων υφιστάμενών του. Έτσι, παράλληλα με το υπερκράτος της ΕΕ, στην ολοκλήρωση του οποίου πρωτοστατεί η Γερμανία, δομείται και ένα σύστημα υπερταμείων, πατώντας στα πρότυπα που προσπάθησε παλιότερα να εισάγει το Τρίτο Ράιχ. Στην κυριότητα της εταιρείας αυτής θα υπάγονται τα παρακάτω ταμεία:
- Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), το γνωστό ταμείο αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων που ιδρύθηκε το 2011, με σκοπό τον ολοκληρωτικό μετασχηματισμό της χώρας σε αποικία του 4ου Ράιχ (ΕΕ)
- Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), το οποίο φροντίζει για την επιβίωση του τραπεζικού καρτέλ, μέσω της σταθερής κοινωνικής αφαίμαξης και της διατήρησης της χώρας σε κατάσταση ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Με αυτό τον τρόπο διαιωνίζεται ο εξωτερικός δανεισμός, που ανακεφαλαιοποιεί το τραπεζικό σύστημα, με κύριο στόχο την εξασφάλιση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και το πέρασμά της σε ξένους "επενδυτές". Η διοίκηση του ταμείου ασκείται από το υπουργείο (μαριονέτα) οικονομικών και τον εκάστοτε υπουργό του.
- Η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ), με 71.500 ακίνητά, μεταξύ των οποίων και 597 νησιά, τα οποία μπαίνουν υποθήκη για τα ξένα δάνεια που καταλήγουν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, στην αποπληρωμή τόκων και στον - εκ νέου - δανεισμό για την αποπληρωμή του προηγούμενου. Φυσικά, η αποπληρωμή των δανείων, από τα οποία τίποτα απολύτως δεν έχει πάει στην κοινωνία, δεν αποτελεί παρά πρόφαση και εξυπηρετεί αυστηρά και μόνο την αρπαγή της εθνικής περιουσίας.
- Η υπό σύσταση Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ) στην οποία θα μεταφερθούν οι μετοχές των κρατικών επιχειρήσεων, με πρώτες τις ΟΑΣΑ, ΟΣΕ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΕΛΤΑ, ενώ το επόμενο διάστημα θα ενταχθούν στην εταιρεία οι ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό και οι Κτιριακές Υποδομές. Μέσα στη λίστα συμπεριλαμβάνονται και οι ΟΤΑ, με τον δήμο Αθηναίων και εκείνον του Ηρακλείου να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για να πέσουν στις αδηφάγες ορέξεις των ξένων funds. Στο νομικό κομμάτι της επίτευξης των αποκρατικοποιήσεων την εταιρεία θα συνδράμει το ΤΑΙΠΕΔ.
Στα σχέδια των ευρωκρατών από τις Βρυξέλλες βρίσκεται και η δημιουργία ενός ταμείου στα πρότυπα του ΤΑΙΠΕΔ που θα διαχειρίζεται την περιουσία του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, υποθηκεύοντας την περιουσία των Ελλήνων ασφαλισμένων.
Στην κατοχή της Ελλάδας το 1941 - 44, οι Ναζί, δουλεύοντας προς όφελος της Deutsche Bank και άλλων "ευαγών" ιδρυμάτων, αφαίμαξαν την ελληνική οικονομία με διάφορους τρόπους: δια του αναγκαστικού δανείου, το οποίο πληρώναμε για να συντηρούμε τον στρατό κατοχής, δια της κατάσχεσης περιουσιών και υποδομών, δια της κοπής του κατοχικού μάρκου που επέφερε τον πληθωρισμό* στην ελληνική οικονομία, και φυσικά δια της ισοπέδωσης και του πλιάτσικου που υπέστη η ελληνική ύπαιθρος αλλά και τα αστικά κέντρα. Στο οικονομικό τους πλάνο οι ναζί είχαν και την "δημιουργία μιας μεγάλης οικονομικής ζώνης εντός της οποίας η οικονομία θα αναπτύσσεται με ελάχιστη επιρροή από το κράτος. Μιας οικονομικής κοινότητας σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Με κοινό νόμισμα… ή τουλάχιστον σταθερές ισοτιμίες, κατάργηση δασμών και συνόρων, συλλογικές εμπορικές συνθήκες με άλλες ηπείρους και κράτη, μια κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα."** Επιχείρησαν έτσι να υποτάξουν την Ελλάδα και με οικονομικά μέσα. Δεν τα κατάφεραν… άσχετα αν το έργο τους συνέχισαν οι έτεροι μνηστήρες εξ εσπερίας, με το δόγμα Τρούμαν και το σχέδιο Μάρσαλ.
Σήμερα, ένα "μαζί τα φάγαμε" αποζητά την κοινωνική αποδοχή, σαν προκάλυμμα για την εξάπλωση ενός κύματος μαζικού αυτομαστιγώματος. Δίνει έτσι το πράσινο φως στην απεμπόληση κάθε ίχνους εθνικής και δημόσιας αντίληψης και αποσπά την συναίνεση των πολιτών απέναντι στο ξεπούλημα της χώρας. Η κλίκα του πελατειακού κράτους, η ίδια που ευθύνεται για την εγκαθίδρυση της φαυλοκρατίας, κουνάει το δάκτυλο στους πολίτες, ενώ παράλληλα κόβει τα κεφάλια που περισσεύουν, ώστε να βγουν οι αριθμοί των αφεντικών τους εκ Βρυξελλών. Έτσι, ως επακόλουθο αυτό θα οδηγήσει τους ντόπιους υπαλλήλους των διεθνών τοκογλύφων, της κομματικής τάξης δηλαδή, σε αυτό που τελικά επιδιώκουν. Απευθυνόμενοι στην κοινωνία να αναφωνήσουν: "Μαζί τα συμφωνήσαμε"...
* Η συνολική ζημιά που πραγματοποιήθηκε εξαιτίας του πληθωρισμού μέχρι την 1η Οκτωβρίου 1944 - δηλαδή λίγες μέρες πριν φύγουν οι Γερμανοί από την Ελλάδα - φθάνει τις 27.452.262 χρυσές λίρες Αγγλίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι η τιμή της χρυσής λίρας στην αρχή του πολέμου ήταν 1.000 δρχ., ενώ στο τέλος του 1.5 δισ. (Ά. Αγγελόπουλος – Από την κατοχή στον εμφύλιο).
** Από ομιλία του Χέρμαν Γκαίρινγκ, ηγετικού στελέχους του Τρίτου Ράιχ, στο Ράιχσταγκ το 1940.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου